فیزیوتراپی چیست؟

فیزیوتراپی یک حرفه مراقبت های بهداشتی است که بر ارتقا، بازیابی و حفظ عملکرد فیزیکی، تحرک و بهزیستی کلی تمرکز دارد. فیزیوتراپیست ها متخصصان آموزش دیده ای هستند که از ترکیبی از تکنیک های دستی، ورزش درمانی و تجهیزات تخصصی برای ارزیابی، تشخیص و درمان طیف وسیعی از شرایط و آسیب ها استفاده می کنند.

بیماری ام اس چیست؟ می توانید مطالب پزشکی را در نودی بخوانید.

هدف اصلی فیزیوتراپی

هدف اصلی فیزیوتراپی کمک به افراد در هر سنی برای بازیابی و بهبود توانایی‌های فیزیکی خود است، چه بهبودی پس از آسیب، مدیریت یک بیماری مزمن، یا افزایش عملکرد ورزشی. فیزیوتراپیست ها با بیماران کار می کنند تا برنامه های درمانی شخصی سازی شده ای را ایجاد کنند که نیازها و اهداف خاص آنها را برطرف کند.

فیزیوتراپی می تواند برای افراد مبتلا به شرایط مختلف مانند آسیب های اسکلتی- عضلانی (رگ به رگ شدن، کشیدگی، شکستگی)، اختلالات عصبی (سکته مغزی، آسیب نخاعی)، بیماری های تنفسی (آسم، بیماری انسداد مزمن ریه)، مشکلات ارتوپدی (آرتریت، تعویض مفصل)، مفید باشد. و بیشتر. هدف آن کاهش درد، بهبود تحرک، بازیابی عملکرد، جلوگیری از صدمات بیشتر و افزایش کیفیت کلی زندگی است.

فیزیوتراپیست ها از چه تکنیک هایی استفاده می کنند

فیزیوتراپیست ها از تکنیک ها و مداخلات مختلفی از جمله درمان دستی (تحرک مفصل، دستکاری بافت نرم)، تمرینات درمانی، الکتروتراپی (سونوگرافی، تحریک الکتریکی)، گرما/سرما درمانی، آب درمانی و آموزش ارگونومیک و وضعیت بدن استفاده می کنند. آنها همچنین ممکن است راهنمایی هایی در مورد پیشگیری از آسیب، تمرینات توانبخشی و اصلاح شیوه زندگی برای بهینه سازی سلامت جسمانی ارائه دهند.

توجه به این نکته حائز اهمیت است که فیزیوتراپی معمولاً توسط متخصصان دارای مجوز انجام می شود که تحصیلات و آموزش های گسترده ای را در این زمینه گذرانده اند. اگر نگرانی‌ها یا شرایط خاصی دارید که فکر می‌کنید می‌توانند از فیزیوتراپی سود ببرند، توصیه می‌شود برای ارزیابی و راهنمایی مناسب با یک فیزیوتراپیست واجد شرایط مشورت کنید.

استفاده از برق در فیزیوتراپی

استفاده از برق یا الکتروتراپی در فیزیوتراپی می تواند مزایای متعددی در درمان و مدیریت شرایط مختلف ارائه دهد. برخی از مزایای روش های الکتریکی در فیزیوتراپی:

مدیریت درد: تکنیک های تحریک الکتریکی، مانند تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS)، می تواند به کاهش درد کمک کند. این روش‌ها با تحریک اعصاب برای مسدود کردن یا کاهش انتقال سیگنال‌های درد عمل می‌کنند و باعث تسکین موقت می‌شوند.

توانبخشی عضلانی: از تحریک الکتریکی عضلات (EMS) می توان برای فعال کردن و تقویت عضلات استفاده کرد. با اعمال تکانه های الکتریکی به عضلات هدف، EMS می تواند به آموزش مجدد عضله، جلوگیری از آتروفی عضلانی و افزایش عملکرد و کنترل ماهیچه کمک کند.

بهبود گردش خون: برخی روش‌های الکتریکی، مانند تحریک الکتریکی و درمان اولتراسوند، می‌توانند جریان و گردش خون را در ناحیه تحت درمان تقویت کنند. این می تواند برای بهبودی، کاهش تورم و رساندن مواد مغذی به بافت ها مفید باشد.

شفای بافت: برخی از تکنیک‌های الکتروتراپی مانند لیزر درمانی سطح پایین (LLLT) و درمان با میدان الکترومغناطیسی پالسی (PEMF)، اعتقاد بر این است که فرآیندهای بهبود بافت را تسریع می‌کنند. این روش‌ها می‌توانند فعالیت سلولی را افزایش دهند، تولید کلاژن را افزایش دهند و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده را تقویت کنند.

کاهش ادم: تحریک الکتریکی، به ویژه تحریک الکتریکی عصبی عضلانی (NMES)، می تواند به کاهش ادم یا تورم کمک کند. تکانه های الکتریکی می توانند به فعال شدن عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده، تسهیل حرکت مایع و کاهش ادم کمک کنند.

بهبود دامنه حرکتی: مدالیته های الکتریکی را می توان در ترکیب با تمرینات درمانی برای افزایش تحرک مفصل و افزایش دامنه حرکتی استفاده کرد. با تحریک عضلات و اعصاب هدفمند، این روش ها می توانند آرامش عضلانی را تسهیل کنند، سفتی عضلات را کاهش دهند و انعطاف پذیری را بهبود بخشند.

توجه به این نکته ضروری است که استفاده از روش های الکتریکی در فیزیوتراپی باید توسط متخصصان آموزش دیده بر اساس نیازها و ارزیابی فردی بیمار انجام شود. کاربرد و دوز خاص روش های الکتریکی ممکن است بسته به شرایط تحت درمان و پاسخ بیمار به درمان متفاوت باشد.

محسن