چرا در اسلام بیکاری و تنبلی ممنوع است؟

در اسلام، کار و تلاش برای کسب روزی از جمله وظایفی است که به شخص توصیه شده است. به عنوان مثال، در قرآن آمده است: "هر کس که اعمال صالحی داشته باشد، به خودش است، و هر کس که بدی کند، به خودش است"

در اسلام، کار و تلاش برای کسب روزی از جمله وظایفی است که به شخص توصیه شده است. به عنوان مثال، در قرآن آمده است: “هر کس که اعمال صالحی داشته باشد، به خودش است، و هر کس که بدی کند، به خودش است” (سوره فصلت، آیه ۴۶). بنابراین، همه افراد باید سعی کنند تا بهترین خود را به نمایش بگذارند و از طریق کار و تلاش، به رشد و پیشرفت خود بپردازند.

همچنین، در اسلام، کار به عنوان یک راه برای ارتباط با خداوند نیز تلقی می‌شود. به عنوان مثال، پیامبر اسلام، محمد (ص) ، می‌فرماید: “هیچ کس روزی نمی‌گیرد مگر به خاطر کاری که انجام می‌دهد” (مسند الامام احمد، ج ۵، ص ۴۰). این مفهوم نشان می‌دهد که کار کردن و تلاش کردن برای کسب روزی، فرصتی است برای ارتباط با خداوند و پیروی از دستورات او.

بنابراین، بیکاری و تنبلی در اسلام ممنوع است زیرا باعث ضعف و ناتوانی در جامعه می‌شود و به نحوی با دستورات دینی در تضاد است. همچنین، بیکاری و تنبلی ممکن است باعث افسردگی و نارضایتی از زندگی شود که در اسلام نیز غیرمطلوب است. بنابراین، اسلام به شخص توصیه می‌کند که بهترین خود را نشان دهد و از طریق کار و تلاش، به رشد و پیشرفت خود بپردازد.

شب اول قبر چگونه است؟ را می توانید در نودی مطالعه کنید.