پلاک های ایران 79 و 89 مال کدوم شهرن؟

پلاک های 79 و 89 مختص شهر قزوین هستند. در اتوبوس ها، تاکسی ها و ماشین های رسمی، شماره پلاک همیشه یکسان است. اما در خودرو های شخصی بستگی به شهر محل ثبت پلاک دارد.

قزوین یکی از شهر های بزرگ ایران است. این شهر در دوران حکومت صفویه به مدت 57 سال پایتخت کشور بوده و بنا های تاریخی و موزه های زیادی دارد. این شهر پایتخت بزرگ خوشنویسی ایران است و یکی از مشهورترین خوشنویسان آن میرعماد قزوینی است. قزوین در تقاطع دو استان شمالی و غربی کشور قرار دارد و بسیاری از گردشگران ممکن است بدون اطلاع از جاذبه های گردشگری آن در مسیر خود از این شهر عبور کنند.

بازار قزوین

مجموعه بازار قزوین یکی از بنا های تاریخی قزوین است که در دوران صفویه در این شهر ساخته شده است. در دوره قاجار نیز این بازار گسترش یافت و کاروانسرا های سرا و تیمچه متعددی به آن افزوده شد.

در قرن نهم در این بازار حرکتی از جنوب به شمال صورت گرفت که مسجد جامع قزوین از بازار جدا شد. از دیگر قسمت های بازار قزوین می توان به قیصریه قزوین اشاره کرد که دارای طاق نما های آجری و ارتفاع بسیار زیاد است. بازار قزوین چهار در دارد، یکی به تیمچه سرباز، یکی به تیمچه سرپوشیده، از شرق به سرای وزیر و دیگری به چهارسوق کوچک است.

از مهم ترین قسمت های این بازار می توان به مسجدالنبی، سرای سعدالسلطنه، سرای وزیر، سرای حاج رضا، سرای رضوی، سرای خوش‌  نویسان، تیمچه سرباز، تیمچه سرپوشیده، تیمچه سید کاظم، تیمچه حاج محمد تقی، سرای شاه، سرای نقدعلی، سرای حاج محمدباقر، سرای دالان دراز، سرای ضراب‌خانه، سرای نگار‌السلطنه، سرای بهشتی، بازار قیصریه، گرمابه‌ی سعدیه، گرمابه رضوی و حیاط قهرمانی یاد کرد. این بنای تاریخی در تاریخ 5 دی 1356 با شماره 1021 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.

مسجد النبی

مسجدالنبی شهر قزوین در ضلع جنوبی خیابان امام خمینی (ره) به سمت بازار قزوین قرار دارد که همچنان در آن نماز جماعت و جمعه برگزار می شود. این مسجد مانند مسجد جامع قزوین دارای شبستانی است که محل تجمع مردم است.

مساحت مسجد النبی حدود 14000 متر مربع و دارای صحن های وسیع است و معماری آن در نوع خود بی نظیر است. این مسجد در دوره قاجاریه و به دستور فتعلی شاه در مجموعه وزیر یا مانند چال وزیر که از هدایای آقا جمال وزیر بوده ساخته شده است.

این مسجد دارای سه ورودی (شمالی، شرقی و غربی) است که هر یک دارای ورودی زیبایی است. سردر شمالی با کاشی های میناکاری و شیک تزیین شده و کتیبه آن از کاشی های لاجوردی با حروف سنتی ساخته شده است. روی کتیبه های ایوان شرقی و غربی سوره مبارکه «عم یتسائلون عن النبا العظیم» و کتیبه های ایوان شمالی و جنوبی سوره مبارکه «هل اتی علی الانسان حین من الدهر» کنده کاری شده است.

کاخ موزه چهل ستون

کاخ موزه چهل ستون یا قلعه کلاه فرنگی شاه طهماسب یکی از مهم ترین آثار تاریخی قزوین است که قدمت آن به دوران صفویه می رسد و در مرکز شهر و در میدان آزادی (سبزه میدان) قرار دارد. گفته می شود این بنا تنها کوشک باقی مانده از کاخ های سلطنتی از زمان شاه طهماسب است. زمانی که قزوین پایتخت بود این کاخ را کلاه فرنگی می نامیدند. این موزه آثار نقاشی مربوط به دوره صفویه را در خود جای داده است.

شاه طهماسب صفوی در سال ۹۵۱ پایتخت را از تبریز به قزوین منتقل کرد و به معماران برجسته کشور دستور داد باغی مربع شکل شامل خانه ‌های باشکوه، تالار ها، ایوان‌ ها و حوض‌ های زیبا بسازند. گفته می شود شاه طهماسب این بنا را بر اساس نقشه یک معمار ترک به سبک شطرنجی بسیار کوچک ساخته که دارای پنجره های چوبی بسیار زیبا و ظریفی است. محمد باقر سعدالسلطنه، در دوره قاجاریه، فرماندار وقت قزوین، این کاخ را دوباره ساخت و نام آن را چهل ستون گذاشت.

کلیسای رفیع

کلیسای رفیع در حیاط مدرسه ای به همین نام در خیابان طالقانی شهر قزوین قرار دارد. این کلیسا در دوران رضا شاه در محوطه مدرسه ساخته شد که مجموعه ای برای آموزش و عبادت ارامنه ساکن در قزوین بود. بنای آجری این کلیسا دارای پلانی بر محور صلیبی است که فضای اصلی آن مستطیل شکل و دارای چهار ستون است. محراب کلیسا در ضلع شرقی و در چند قدمی کلیسا قرار دارد.

دو اتاق کوچک در دو طرف محراب وجود دارد. در سمت غربی کلیسا دری وجود دارد که به فضلی زیر ناقوس منتهی می شود. طراحی این فضا به صورت هشت ضلعی است. علاوه بر مراسم عمومی در مورد ارامنه، این کلیسا همچنین دارای آیین خاصی است، “ارتحال و معراج حضرت مریم” که همزمان با جشن انگور و انجمن فرهنگی ارامنه در ماه آگوست برگزار می شود.

حمام قجر

حمام قاجار یکی از قدیمی ترین و بزرگ ترین حمام های قزوین است که در سال ۱۰۵۷ هجری قمری توسط امیر گونه خان قاجار قزوینی از سرداران شاه عباس صفوی ساخته شد و در اصل «حمام شاهی» نامیده می شد. این حمام تقریبا 1045 متر مربع مساحت دارد و از سه قسمت اصلی سربینه، میاندر و گلخانه تشکیل شده است.

این حمام به دو قسمت زنانه و مردانه از هم جدا شده است. حمام اصلی به سمت جنوب است و به یک پلکان مارپیچ منتهی می شود. یک حمام بزرگ با یک استخر زیبا در وسط 6 امپراتور و یک طاق هشت ضلعی با راهرویی به گلخانه متصل می شود. در سال 1379 این بنا توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری خریداری شد و شهرداری قزوین مدیریت سازمان نوسازی و بهسازی را بر عهده گرفت. امروزه این حمام به موزه مردم شناسی (در سه بخش ملیت، آداب و رسوم و مشاغل) تبدیل شده است. این اثر در تاریخ 10 مرداد 1384 با شماره 12601 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.

بابک رمضانی

4 سال سابقه کار در زمینه تولید محتوا، طراحی سایت و سئو