ظروف پلاستیکی از پلیمرهای مصنوعی ساخته شده اند که در برابر فرآیندهای تجزیه طبیعی بسیار بادوام و مقاوم هستند. بسته به نوع خاص پلاستیک، زمان تجزیه می تواند از چند سال تا چند صد سال متغیر باشد.
به عنوان مثال، پلاستیک پلی اتیلن ترفتالات (PET) که معمولا برای بطری های آب و نوشابه استفاده می شود، ممکن است صدها سال طول بکشد تا در محیط تجزیه شود. پلاستیک پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) که برای پارچ های شیر و بطری های مواد شوینده استفاده می شود، ممکن است حدود 400 سال طول بکشد تا تجزیه شود.
در حالی که پلاستیک ها از نظر فنی قابل بازیافت و استفاده مجدد هستند، بخش بزرگی از زباله های پلاستیکی به محل های دفن زباله یا محیط طبیعی ختم می شود، جایی که تجزیه آن صدها سال طول می کشد. به همین دلیل است که کاهش استفاده از پلاستیک های یکبار مصرف و دفع صحیح زباله های پلاستیکی برای سلامت سیاره ما بسیار مهم است.