خودرو های بدون سرنشین

خودرو های بدون سرنشین امروزه یکی از موضوعات مهمی است که نظر بشریت را به خود جلب کرده است. تصور کنید داخل خودرویی نشسته اید سیستم صوتی خودرو مقصد را از شما خواسته و شما را به مقصد مورد نظرتان می رساند. امروزه زیاد بودن تعداد خودرو مشکلاتی برای انسان دارد مانند شلوغ بودن خیابان

امروزه زیاد بودن تعداد خودرو مشکلاتی برای انسان دارد مانند شلوغ بودن خیابان ها که خطر جدی برای عابران پیاده و همچنین خودرو ها باعث افزایشآلودگی هوا می شود. همین موضوع باعث شده است خودرو های بدون سرنشین در شهر های شلوغ آزمایش شود. در این مقاله به بررسی خودرو های بدون سرنشین خواهیم پرداخت.

تاریخچه-خودرو-های-بدون-سرنشین خودرو های بدون سرنشین

تاریخچه خودرو های بدون سرنشین

ایده های خودرو های بی سرنشین حدودا از 100 سال قبل در ذهن انسان ها جرقه زده بود و بعد از انسان ها به فکر پیاده سازی این ایده بسیار خوب افتادند در این قسمت از مقاله به بررسی تاریخچه خودرو های بی سرشین خواهیم پرداخت.

در سال 1925 اولین خودروی بدون سرنشین با امواج رادیویی قابل کنترل از راه دور به نام American Wonder ساخته شد که اولین تلاش انسان بود برای ساخت خودرو های بی سرنشین بود.
در سال 1939 اولین اتوبانی ساخته شد که در آن خودرو های بدون سرنشین آزمایش شدند.
در سال 1966 اولین مسیر یاب هوشمند با نام shakey ساخته شد و بر روی خودرو های بی سرنشین آزمایش شد.
در سال 1983 اولین خودروی دوربین دار برای مشاهده جاده با نام Darpa ساخته شد البته قبل از آن یک شرکت ژاپنی در سال 1977 تلاش های خود را برای اینگونه خودرو با نام Tsukuba شروع کرده بود.
در سال 1988 رکورد دو هزار کیلومتر بدون سرنشین و بدون دخالت راننده زده شد.
در سال 2004 رقابت بین خودرو های بدون سرنشین اوج گرفت ولی هیچ ماشینی نتوانست مسیر صحرای موهاوی را برود سرانجام بعد از یک سال یعنی در سال 2005 اولین خودروی بدون سرنشین با نام موهاوی ثبت شد و توانست راه موهاو را طی کند.
در سال 2008 Dapra بعد از سه سال موفقیت در صحرا اولین خودروی بدون سرنشین خود را برای آزمایش در شهر ها آماده کرد.
در سال 2009 هم اولین خودروی بدون سرنشین گوگل طراحی شد.
در سال 2010 یک خودروی بدون سر نشین توانست رکورد 13 هزار کیلومتر را بدون دخالت راننده به ثبت رساند، البته انرژی این خودرو از طریق گجت هایی که روی این خودرو نصب شده بود با انرژی خورشیدی تامین می شد.
در سال 2014 اولین خودروی بدون سرنشین گوگل به صورت رسمی آزمایش های خودرا شروع کرد.

نحوه عملکرد خودرو های بدون سرنشین

خودرو های بدون سرنشین به طور کلی به دو بخش تقسیم می شود

خودرو های بدون سرنشین نیمه مستقل
خودرو های بدون سرنشین کاملا مستقل

خودرو های سرنشین کاملا مستقل به خودرو هایی گفته می شود که بدون دخالت راننده در شرایط مختلف جاده بین دو نقطه مشخص شده تردد کند. اما خودرو های بدون سرنشین نیمه مستقل بدون دخالت راننده نمی توانند دو نقطه مشخص در جاده را طی کنند. در این قسمت از مقاله به بررسی نحوه عملکرده خودرو های بدون سرنشین مستقل و نیمه مستقل خواهیم پرداخت.

نحوه-عملکرد-خودرو-های-بدون-سرنشین خودرو های بدون سرنشین

مکان یابی

قبل از هر چیزی در سیستم این خودرو ها باید نقشه اطراف داده شود تا موقعییت خودرو در این نقشه معلوم شود. خودرو برای شناخت محیط اطراف خود از سنسور ها، مسافت یاب لیزری و دوربین استفاده می کند.

اتوموبیل توسط لیزر، عکس دوربین ها و سایر سنسور ها یک نقشه سه بعدی از محیط خود می گیرد و فاصله خود را توسط این نقشه از سایر خودرو ها، اشیا ها و انسان ها تشخیص می دهد که توسط آن مسیر یابی می کند.

خودرو برای تشخیص لحظه ای موقعییت خود از GPS استفاده می کند. نقطه ضعف این مساله این است که تغییرات آب و هوایی و جوی باعث می شود که سرویس های GPS برای مدتی قطع شود؛ برای حل این موضوع هم خودرو از نقشه ای که قبلا به خودرو داده شده با استفاده از سنسور ها لحظه به لحظه بروزرسانی می کند و موقعییت خود را در نقشه همچنان حفظ می کند.

جلو گیری برای برخورد با موانع

نقشه داخلی خودرو شامل موقعییت خودرو، اشیا ثابت، اشیا متحرک و موانع است که این موضوع ها طبقه بندی شده و در اختیار خودرو قرار داده می شود. خودرو با استفاده از این اطلاعات مسیر خود را مشخص می کند. برای درک بهتر مساله یک مثال بزنیم: خودرو با سرعت 65 کیلومتر در ساعت در حال حرکت است از دور یک دوچرخه می آید، خودرو این دوچرخه را موتور سیکلت تشخیص داده و مسیر خود را نسبت به این دوچرخه عوض می کند.

ریختن برنامه و تنظیم مسیر

هدف از تنظیم مسیر، هدایت خورو با استفاده از نقشه داخلی برای هدایت ایمن خودرو از مبدا تا مقصد بدون برخورد به موانع است.

برنامه ریزی مسیر، برنامه ریزی کوچکی برای تشخیص مسیر های کوتاه، تشخیص خطوط جاده و تغییر خطوط، عبور کردن از مانع ها، گردش به چپ و راست، رعایت فاصله قانونی بین دو خودرو و… است.

این برنامه ها در نهایت با استفاده از سنسور ها باعث می شود خودروی بدون سرنشین ما با رعایت قوانین و رانندگی ایمن ما را از مبدا به مقصد برساند.

معایب خودرو های بدون سرنشین

سوال این است که آیا می توانیم به خودرو های بدون سرنشین اعتماد کنیم یا نه؟

با مهندسی پیشرفته ای که در این خودرو ها به کار رفته است، در حال حاضر نقاط منفی کمی وجود دارد.

امروزه هکر ها می توانند به راحتی به همه چیز نفوذ کنند و ملت و اقشار مختلف را به وحشت بیاندازند.

می توان گفت سنسور خودرو های بدون سرنشین یکی از مهم ترین قسمت های این گونه از خودرو ها است؛ اشاره شد که بارندگی باعث قطع شدن سنسور های این نوع از خودرو ها می شود علاوه بر آن هنگام بارش برف تصویر دوربین ها نیز گرفته می شود و می تواند باعث به وجود آمدن برخی مشکلات شود.

خودروی بدون سرنشین تسلا (Tesla Motors) :

خودروی بدون سرنشین تسلا، پروژه پر آوازه ایلان ماسک در دنیای امروزی است که یکی از بهترین نمونه خودروهای بدون سرنشین است.

در دنیای خودروی های بدون سرنشین کمپانی های زیادی در این شاخه رقابت می کنند مانند آیودی، مرسدس و ولوو ولی محققان این عقیده را دارند که تسلا یک ویژگی منحصر به فردی دارد که از دیگر کمپانی های سازنده خودرو های بی سرنشین جدا می سازد این است که می تواند با استفاده از داده ها خود را بروزرسانی کند.

ماسک می گوید پروژه های بدون سرنشین تسلا نگاه مردم را به آینده تغییر داده است ولی پیشنهاد می شود مردم دست از روی فرمان بر ندارند چون سیستمی جدید است و احتمال خطا وجود دارد.

حرف آخر

سیستم کنترل هوشمند یکی از پیشرفته ترین دستاورد هایی است که انسان به آن رسیده است و در آینده کمک زیادی به انسان ها خواهد کرد.

ولی طبق گفته های ماسک هم می توان نتیجه گرفت که به علت تازه بودن این سیستم فعلا نمی شود کاملا به این سیستم اعتماد کرد. شما هم نظرات خودتان را در مورد خودرو های بدون سرنشین برای در مجله نودی کامنت کنید.